Sremski Karlovci

Cerkiew katedralna św. Mikołaja

Budowę katedry św. Mikołaja w Sremskich Karlovcach rozpoczęto w 1758 r. z inicjatywy metropolity karlowackiego Pawła Nenadovicia, według planów sporządzonych w Wiedniu, na miejscu starego kościoła z czasów tureckich. W 1760 roku dobudowano wieżę i kopułę według projektu Zaharija Orfelina, a kościół ukończono całkowicie w 1762 roku.
Katedra św. Mikołaja w Sremskich Karlovcach jest jedną z najważniejszych świątyń Serbskiej Cerkwi Prawosławnej i ma ogromne znaczenie religijne dla Serbii.
Świątynia ma również wielkie znaczenie kulturowe i historyczne. Instytut Ochrony Zabytków Kultury Wojwodiny sklasyfikował cerkiew katedralną jako zabytek kulturowy o wyjątkowym znaczeniu, ponieważ oprócz fresków, obrazów Paji Jovanovića i innych cennych obiektów sakralnych i artystycznych znajdują się w nim również dwa relikwie - części relikwii drugiego arcybiskupa serbskiego św. Arsenija ze Sremaca oraz Cudowna ikona Matki Boskiej Bezdyńskiej.

Gimnazjum w Karlovcach

Gimnazjum w Karlovcach jest najstarszą serbską szkołą średnią. Zaczął działać w 1791 roku w Sremskich Karlovcach.
Głównymi inicjatorami i finansistami byli metropolita Stefan Stratimirović i kupiec Dimitrije Anastasijević Sabov, którzy przeznaczyli dużą sumę pieniędzy na budowę szkoły.
Gimnazjum rozpoczęło działalność 1 listopada 1791 r. i liczyło sześć klas, cztery niższe („gramatyczne”) i dwie wyższe („humanistyczne”).
Dzisiejszy budynek powstał w 1891 roku według projektu Juliusa Partoša. Szkoła posiada bardzo cenną bibliotekę dotyczącą historii Serbów. Dziś w tym budynku mieści się gimnazjum filologiczne.

Muzeum Wojwodina

Instytucja kultury z ponad 150-letnią tradycją muzealną jest jednym z największych muzeów typu złożonego w Serbii, które przechowuje w swoich zbiorach bezcenne dziedzictwo kulturowe zgromadzone na terenie Wojwodiny. Została założona w 1847 roku w Peszcie, na posiedzeniu Rady Dyrektorów Maticy Serbskiej, z inicjatywy wybitnych Serbów z Wojwodiny pod nazwą „Serbska kolekcja narodowa lub muzeum”.
W 1933 roku otwarto Muzeum Matica Serbska, pierwszą publiczną instytucję kulturalną tego typu w historii Nowego Sadu, z zadaniem gromadzenia, przechowywania zbiorów muzealnych z terenu Wojwodiny.
Muzeum Matica Serbska utworzyło następujące kolekcje: galerię malarstwa, kolekcję archeologiczną, etnologiczną i numizmatyczną, kolekcję cennych fotografii i klisz, bibliotekę i archiwum.
Po II wojnie światowej rozpoczął się dynamiczny rozwój działalności muzealnej w APV. W 1947 roku powstało Muzeum Wojwodiny ze zbiorami z archeologii, historii, etnologii, sztuki, zoologii, botaniki, geologii, paleontologii i mineralogii.